The 2-Minute Rule for บทความ

The 2-Minute Rule for บทความ

Blog Article

เด็กน้อยสร้างความประหลาดใจให้แก่เจ้าของร้านโดยการดึงขากางเกงขึ้นให้เห็นขาเทียม เขามองไปที่เจ้าของร้านแล้วพูดอย่างนุ่มนวลว่า “เอาล่ะ ผมก็วิ่งไม่ได้เหมือนกัน และน้องหมาตัวนี้ก็คงอยากอยู่กับคนที่เข้าใจมันเช่นกัน” ข้อคิด : ความพิการไม่ใช่ปมด้อย ความพิการไม่ได้ทำให้ใครด้อยค่าลง

เหตุการณ์สภาพอากาศสุดขั้วเป็นสัญญาณเตือนที่ชัดเจนว่ากำลังคุกคามชีวิตของเราอย่างรุนแรง และชุมชนที่ได้รับผลกระทบต้องพร้อมที่จะเผชิญและรับมือกับความเสียหายเหล่านี้

บทความธุรกิจ-การตลาด การบริหาร การจัดการ

ตัวอย่างเช่น ใช้คำหรือวลีอย่างเช่น “อย่างไรก็ตาม” “ประเด็นที่สำคัญอีกประเด็นหนึ่งคือ.

เราอาจหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตหรือในห้องสมุดก็ได้ อีกทั้งยังหาข้อมูลได้จากการสัมภาษณ์ ดูสารคดี หรือค้นคว้าแหล่งข้อมูลอื่นๆ ด้วย

เขียนใหม่บางส่วนหรือเขียนใหม่ทั้งหมด ถ้าเห็นว่าจำเป็น การแก้ไขปรับปรุงเป็นเรื่องปกติ ไม่ว่าจะเขียนบทความประเภทไหนก็ตาม ฉะนั้นอย่ารู้สึกว่าตนเองล้มเหลวหรือไร้ความสามารถ

อ่านบทความของตนเองออกมาดังๆ. ฟังน้ำเสียง จังหวะ ความยาวประโยค การเชื่อมโยง ความผิดทางไวยากรณ์ และเนื้อหา รวมทั้งประเด็นที่น่าสนใจ ให้คิดว่างานเขียนของตนเองเป็นบทเพลง ลองฟังเนื้อหาที่ตนเองอ่าน แล้วประเมินคุณภาพ จุดแข็ง และจุดอ่อน

อย่าคิดว่าแหล่งข้อมูลแหล่งเดียวจะถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ เราจะต้องตรวจสอบความถูกต้องจากแหล่งข้อมูลหลายแหล่งด้วยเพื่อจะได้มองภาพรวมออก

อยากจะเขียนบทความดีๆ ให้ได้สักที แต่ไม่รู้จะทำยังไง เขียนไปสักพักบางทีก็ตันจนอยากเลิกเขียน

อย่าคัดลอกข้อความจากแหล่งข้อมูลมาใส่ในงานเขียนของตนเอง ใช้วิธีถอดความให้เป็นภาษาของตนเองและใช้การอ้างอิงจะดีกว่า

พ่อรู้สึกปวดใจและละอายที่พูดกับลูกสาวแบบนั้น

ต่อมามีชาวสวนคนหนึ่งแบกผักมาเต็มหลังผ่านมาเจอก้อนหิน เขาวางสัมภาระไว้ข้างๆ และเข้าไปเข็นก้อนหินออกจากเส้นทาง ปรากฏว่ามีถุงเงินวางอยู่ใต้ก้อนหิน เมื่อเขาเปิดออกจึงพบว่ามีเหรียญทองจำนวนมากและจดหมายจากพระราชาอยู่ในถุงนั้น ในจดหมายเขียนว่า “ทองพวกนี้มีไว้ให้สำหรับผู้ที่ย้ายหินออกจากถนน” ข้อคิด บทความ : อุปสรรคทุกอย่างที่เจอในชีวิต ล้วนเป็นโอกาสให้เราได้ลองแก้ไขมัน สำหรับคนขี้เกียจก็จะได้แต่บ่น ไม่มีทางที่จะมีหัวใจแห่งความเอื้ออาทรและพบเจอสิ่งดีๆ ที่จะผ่านเข้ามา

เขาจึงเดินไปบอกพ่อ เมื่อพ่อได้ยินดังนั้นก็ได้แนะนำกับเด็กชายว่า ตอนไหนที่ควบคุมอารมณ์ได้

ชัดเจนเลยว่าการเขียนบทความ (หรือคอนเทนต์อื่นๆ) ย่อมมีหน้าที่ของมันอยู่แล้ว ถ้าจะเขียนงาน ต้องรู้เสียก่อนว่าเราจะนำมันไปใช้ทางไหน ต่อด้วยเราจะแต่งแต้มสิ่งอื่นๆ เข้าไปได้อย่างไร เช่น การให้ความรู้ อาจใส่ความบันเทิงไปบ้างก็ได้เพื่อให้คนอ่านไม่เบื่อ แต่อย่าใส่มากไปจนกลบสิ่งที่เป็นความรู้ เป็นต้น